۞ امام محمد باقر (ع):
خداوند دنیا را به دوست و دشمن خود می دهد ، اما دینش را فقط به دوست خود می بخشد.

موقعیت شما : صفحه اصلی » اسلایدر » همه مطالب » یادداشت و مقاله
  • شناسه : 1673
  • 21 آبان 1402 - 12:22
  • 194 بازدید
  • ارسال توسط :
کدام رشته؟ کدام مسیر؟
یادداشتی از عبدالمجید دیانی

کدام رشته؟ کدام مسیر؟

آنهایی که اهل فوتبال باشند، فوتبالیست های خوبی را دیده اند که در یک تیم خوب جدید، بعضا موفق ظاهر نشده اند و این نشان میدهد برای انتخاب درست، تنها ملاک، باشگاه قوی نیست بلکه سازگاری شخص با آن محیط مهم هم است.

عبدالمجید دیانی_آنهایی که اهل فوتبال باشند، فوتبالیست های خوبی را دیده اند که در یک تیم خوب جدید، بعضا موفق ظاهر نشده اند و این نشان میدهد برای انتخاب درست، تنها ملاک، باشگاه قوی نیست بلکه سازگاری شخص با آن محیط مهم هم است.

قبل از اینکه طلبه ای بخواهد ادامه مسیر تحصیلی اش را انتخاب کند باید خوب خودش را بشناسد و با خود رو راست باشد، او باید سه مرحله ای که در ادامه ذکر می شود را به طور دقیق برای خود پیاده کند تا انتخاب راه برای خود هموار شود.

مرحله اول:

به جرئت میتوان گفت مسیر طلبگی به راه های زیادی ختم می شود که همتا ندارد از استادی در حوزه و معلمی در مدارس گرفته تا قضاوت و وکالت و متخصص طب سنتی و تبلیغ و….

پس طلبه در مرحله اول باید بستر های تحصیلی حوزوی را بشناسد یعنی رشته ها و حرفه های مختلف را روی یک کاغذ بنویسد.

مرحله دوم:

در مرحله دوم باید خود شناسی را شروع کند میتواند برای راحتی در این مرحله از تقسیم ثنایی که در منطق خوانده شده استفاده کند به عنوان مثال از این طریق پیش میرود و از خود میپرسد:

1.علاقه به درس خواندن دارم یا خیر؟

2.اگر علاقه دارم ذهن من، ذهن ریاضی است یا حافظه محور؟

3.رشته هایی که حافظه محور هستند آیا مورد علاقه من هستند یا خیر؟

بعد از این سوالات به طور فرض 10 رشته باقی می ماند که من با سوالات دیگری دایره آن را محدود میکنم به طور مثال:

آیا این رشته ها آینده شغلی دارند یا خیر؟

آیا من میخواهم برای تحصیل از مشهد خارج شوم یا خیر؟

که به عنوان مثال اگر نخواهم از شهر مشهد خارج شوم رشته هایی مانند روانشناسی و تاریخ و … خارج می شوند.

(اگر دقت کنید متوجه می شوید که هنوز ما در مرحله دوم هستیم و هنوز وارد جست و جو در مراکز تحصیلی نشده ایم)

در انتها که 4 یا 5 رشته از آن رشته ها باقی ماند ما باید تک تک این رشته ها را بررسی کرده و کتب مربوط به آن را تورق کنیم و ببینیم مطالب این رشته برای ما قابل فهم هست یا مورد علاقه است یا خیر که از دو حال خارج نیست یا رشته نهایی خود را پیدا کرده ایم یا هنوز پیدا نکرده ایم، اگر پیدا نکرده باشیم باید یک زحمت بیشتری به خود بدهیم و در همه مراکزی که این رشته ها تحصیل میشوند امتحان بدهیم که تا لحظه آخر بتوانیم فکر کنیم و تصمیم بگیریم.

مرحله سوم:

بعد از اتمام مرحله دوم که رشته شناسی بود در مرحله سوم ما باید مراکز شناسی کنیم و بین مراکز موجود انتخاب کنیم مثلا اگر در مرحله دوم، من رشته فلسفه را انتخاب کردم از بین مراکز و موسسات موجودی که در آن فلسفه تدریس می شود باید انتخاب کنم که اگر در انتخاب یکی از این مراکز مردد بودم باز به وسیله تقسیم ثنایی راه خود را هموار میکنم مثلا:

1.آیا این مرکز فقط باید در شهر مشهد باشد یا خیر؟

2.آیا مدرک دانشگاهی برای من اهمیت دارد یا خیر؟

3.آیا بورسیه و رایگان بودن برای من اهمیت دارد یا خیر؟

بعد از این که پاسخ سوالات بدست آمد در نهایت میتوان با مشورت گرفتن در مورد انتخاب نهایی راه را برای خود مستحکم تر کرد.

در انتهای این مطلب چند نکته مهم را متذکر می شوم:

1.بعضی انتخاب های در زندگی، مسیر زندگی انسان را تا آخر عمر را مشخص می کنند در انتخاب این مسایل باید وسواس داشت.

2.برنامه سه مرحله ای مطرح شده بهتر است از پایه سه و چهار شروع بشود که در پایه پنج فقط به مطالعه برای قبولی در آن رشته پرداخته بشود.

شما نمیدانید در آینده چه رشته ای را میخواهید ادامه دهید پس سعی کنید همه دروس پایه را خوب بخوانید.

4.با توجه به برنامه ای که بیان شد دیگران نمیتوانند صد در صد راه درست را به شما نشان دهند چرا که شما را خوب نمیشناسند پس بهترین انتخاب را باید خودتان بگیرید.

5.با توجه به مطالبی که گفته شد این سوال که بگوییم دانشگاه رضوی بهتر است یا نواب و یا … سوال درستی نیست چرا که اول باید شخصیت خود را بشناسید و بعد رشته مورد نظر را انتخاب کنید تا بعد وارد انتخاب محل تحصیل بشوید.

و الحمدلله رب العالمین.

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*