فرمانده کل گردان های القسام برای نبردی که مقاومت فلسطین با ارتش “اسرائیل” دارد، نام طوفان الأقصی برگزید که پیام های مهمی در بردارد و محمد الضیف آن را این گونه بیان کرد: فرماندهی القسام تصمیم گرفت به جنایات اشغالگر پایان دهد که تحقیقا زمان عربده کشی و بزن در روئی اشغالگران به سر آمده است.
الضیف در ادامه افزود که “اشغالگر صدها جنایت در حق غیر نظامیان مرتکب شدند و امروز آتشفشان خشم الأقصی، امت ومجاهدان شلحشور ما فوران می‌کند، امروز روز شماست که به دشمن بفهمانید، عمرش به سر رسیده است. ”
این واژه‌ها نشانه‌ای است بر اینکه مقاومت در صدد است راه نبرد شمشیر قدس را تا پایان طی کند؛ نبردی که قبل از شروعش به دشمن اشغالگر برای بیرون رفتن از مسجد الأقصی و محله شیخ جراح یک ساعت مهلت داده شد.

اتفاقات قدس
از محله شیخ جراح شروع کنیم که جهان نظاره کرد که چگونه یعقوب آن شهرک نشین صهیونیست افراطی که از ایالات متحده آمریکا آمده است با توسل به زور وبا اوباشگری قسمتی از منزل متعلق به خانواده الکرد فلسطینی تصرف کرد و با وقاحت تمام و در برابر دوربین‌ها گفت: اگر من خانه ات را ندزدم شخص دیگری خواهد آمد و آن را به سرقت خواهد برد.
شهرک نشینان اشغالگر از هر جائی در این جهان سرازیر می‌شوند وبا توسل به زور در پی کشتن و بیرون راندن فلسطینیان از کاشانه و سرزمینشان هستند. این منطق صهیونیست‌هاست که بر زبان وزیر تندرو بتسلئیل سموتریچ نیز جاری شد . وی از اساس منکر وجود ملت فلسطین است و ایضا فراخوان‌های آشکار وی در مورد پاکسازی نژادی واخراج فلسطینیان مبین این مطلب است. آنها سرزمین فلسطین و پیرامون آن را از آن خود می‌دانند و اینکه فلسطینیان در آن جائی ندارند و باید بیرون رانده شوند و کشته شوند.

یورش به منطقه حواره
مأموریت شهرک‌نشینان عملا کشتن و آواره‌سازی فلسطینیان است. از طرفی اشغالگران از آغاز سال جاری میلادی تا قبل از نبرد طوفان الأقصی مناطق وسیعی از کرانه باختری را مورد تهاجم قرارداده و بی‌محابا دهها فلسطینی را به شهادت رساندند. علاوه بر این نظامیان صهیونیست با ایجاد چتر حمایتی برای شهرک‌نشینان موجب تخریب فزاینده در محله‌هایی نظیر برقه وحواره وترمسعیا گردید. جنایت به آتش کشیدن خانواده دوابشه ( شهروند فلسطینی) که در خانه خویش آرمیده بودند، برگ دیگری است که باید به کتاب قطور جنایات صهیونیست‌ها افزود.
کمتر از یکماه پیش سازمان ملل متحد بیانیه‌ای صادر وطی آن نسبت به افزایش دامنه حملات شهرکنشینان به فلسطینیان و املاک آنها در کرانه باختری هشدار داده بود. در این بیانیه آمده بود که از بدو سال 2023 میلادی بیش از 600 مورد تعدی شهرکنشینان افراطی به ثبت رسیده است.

موارد مکرر اعدام جوانان فلسطینی
سازمان اوچای سازمان ملل و مسئول هماهنگی امور انسانی اعلام کرده که از آغاز سال 2022 م دست کم 399 مورد کوچاندن فلسطینیان بر اثر اعمال خشونت آمیز شهرکنشینان و یا ویرانی منازل و طرد ساکنان آن به ثبت رسانده است. به موجب حقوق بین الملل این شهرک‌ها غیر قانونی است. بر اساس قوانین بین المللی 490 هزار شهرک‌نشین در این شهرک‌های غیر قانونی در کرانه باختری از جمله شهر قدس زندگی می کنند.
مسجد الاقصی ونمازگزان آن روزانه با اقدامات ایذائی و ضرب و شتم اشغالگران مواجه هستند و این در حالیست که افراطگرایان صهیونیست تلاش‌های خود برای ویرانی مسجد مبارک الاقصی و چیرگی بر آن ادامه می دهند. نا گفته نماند که مسیحیان نیز از عربده جوئی و گستاخی مستمر صهیونیستها بی نصیب نیستند و جهانیان شاهد بودند که چگونه سربازان اشغالگر به مراسم تشییع جنازه شیرین ابو عاقله خبرنگار مسیحی یورش بردند. قاتلان شرین ابو عاقله همچنان آزادند هیچیک از آنان محاکمه نشده‌اند. با توجه به اقدامات صهیونیستها جهانیان چه انتظاری از فلسطنیان دارند؟ آیا باید تسلیم محاصره ومرگ شوند! ویا اینکه منتظر بنشنند تا شهرکنشینان آنها را در خانه هایشان بسوزانند؟! ویا اینکه نظاره‌گر تخریب مسجد الاقصی باشند.

واما غزه؟
اشغالگر صهیونیست پس از گذشت 17 سال از محاصره غزه شرایطی را بوجود آورده که زندگی در منطقه را ناممکن ساخته است. در سال 2006 که جنبش حماس در انتخابات پارلمانی پیروز شد، از سوی اشغالگر تحت محاصره قرار گرفت و یک سال بعد رژیم صهیونیستی نوار غزه را موجودیتی مخاصم اعلام و مجازات‌های شدیدتری اعمال کرد و ورود کالا و سوخت و نیز ورود و خروج از غزه را ممنوع کرد. بالطبع شرایط پیش آمده زندگی شهروند فلسطینی را تحت تاثیر قرار داد. اشغالگر سیاست عزل نوار غزه را بواسطه جدا سازی آن از کرانه باختری و قدس تشدید بخشید و بدیهی بود که عدم ورود کالا موجب رکود اقتصادی و رشد بیکاری و فقر به حدود 65% گردید. تحریم‌ها به نحو ویژه ای بر بخش بهداشت در غزه تاثیرگذار بود و باعث شد که بسیاری از اقلام و تجهیزات پزشکی و داروئی کمیاب و نایاب شوند و بسیاری از بیماران ناچار می‌شوند برای معالجه ماه‌ها در انتظار عمل بمانند. طی سالیان محاصری متجاوزان صهیونیست چهار جنگ ویرانگر بر غزه تحمیل کردند و علاوه بر انهدام دهها هزار منزل و تاسیسات زیرساختی، هزاران غیرنظامی را بشهادت رساندند.

نبرد وجودی
وفق قوانین بین المللی نوار غزه علی رغم عقب نشینی یکجانبه صهیونیست‌ها در سال 2005 م همچنان تحت اشغال بشمار می رود؛ چراکه رژیم صهیونیستی کنترل کامل مبادی ورودی زمینی هوائی و دریائی را در اختیار دارد. رژیم اشغالگر بخشهای دیگر زندگی روزمره مردم را هم در اختیار دارد و بجای پایبندی به وظایف خود بعنوان نیروی اشغالگر در تامین امنیت غیرنظامیان، آنها را برخلاف قوانین بین المللی مدنی شدیدا مجازات می کند.
اکنون رسانه های جهانی با هیاهو بسیار سخن می‌گویند و در مورد آغازگر این درگیری و جنگ می‌پرسند و گویی می‌خواهند حافظه وتاریخ را محو کنند و فقط آنچه می‌خواهد در بزنگاه به ثبت برساند. جورج گالاوی نماینده معروف پارلمان بریتانیا در پاسخ به مطبوعات آمریکائی و انگلیسی که قصد محکوم نمودن اقدام مقاومتی فلسطینیان را داشتند، چنین می‌گفت: درگیری امروز آغاز نشده، بلکه از روزی شروع شد که اسرائیل فلسطین را اشغال و مردمانش را آواره کرد وجنایت های فجیع متعددی را در حق آنها مرتکب شد، حقایق را واژگون نکنید و جهانیان را دچار توهم نکنید که آنکس که از خود دفاع می‌کند، اساس مشکل است. اینک شهروند فلسطینی خود را در برابر چالش وجودی با اشغالگر اسرائیل تنها و بدون پشتیبان بین المللی می‌بیند. نه قوانین بین المللی برای اسرائیل بازدارنده بود و از طرفی از سال 1948 میلادی شورای امنیت در مقام حافظ صلح و امنیت دهها قطعنامه در خصوص فلسطین صادر نمود که هیچیک برای اسرائیل بازدارنده نبود. واپسین قطعنامه‌ای که در سال 2016 میلادی به شماره 2334 به تصویب رسید، شورای امنیت به اکثریت آرا شهر‌کسازی اسرائیلی را محکوم کرد و خواستار توقف آن در اراضی اشغال شده فلسطینی شد. اما متاسفانه و به رغم اینکه تعدادی از این قطعنامه‌ها جانب اشغالگر را گرفته بودند با این وجود اکثر این قطعنامه راهی به فعلیت پیدا نکرد و همچنان بی‌اثر و جوهری روی کاغذ ماند و جامعه جهانی در برابر گستاخی اسرائیل در برابر اراده جهانی نا کارآمد ماند و کاری از پیش نبرد.
در کنار همه اینها هم جنایات روزانه اشغالگران و قتل عام فلسطینی‌ها ادامه یافته است؛ به گونه‌ای که در همین سال 2023 از ابتدای آن تا قبل از نبرد طوفان الاقصی بیش از 250 فلسطینی از جمله 38 کودک شهید شدند و اشغالگران بیش از 5200 فلسطینی را بازداشت و اسیر کردند. در همین مدت هم 542 اقدام ناقض حقوق بشر علیه خبرنگاران و اصحاب رسانه مرتکب شدند. بیش از 131 روزنامه نگار و خبرنگار مرد و زن زخمی و تعدادی از آن‌ها هم شهید شدند.

اما پیامد های این واقعه را میتوان در چند امر خلاصه کرد:

1. آشکار شدن ماهیت پوشالی رژیم صهیونیستی و شکست هیمنه ساختگی این رژیم در حوزه داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی

2. افزایش تعداد کشته‌ها و مجروحین و اسرای رژیم به نسبت با سایر جنگ‌های گذشته که به گواه خود صهیونیست‌ها تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها از ۱۹۷۳ تاکنون بی‌سابقه بوده است.
3. ایجاد انشقاق و دودستگی در بین مقامات رژیم صهیونیستی و قرارگرفتن دولت این رژیم در معرض سقوط و فروپاشی

4. آشکار شدن توانایی مقاومت در عملیات ترکیبی و گستردگی مختصات عملیات در اقصی نقاط فلسطین ‌اشغالی

5. استفاده از تجهیزات نظامی به‌روز و نوین در عین بهره‌گیری از تجهیزات ابتکاری توسط گروه‌های مقاومت در این عملیات

6. استفاده بیش از پیش از پهپادهای مسلح و هدف قرار دادن تجهیزات نظامی راهبردی اسرائیل همچون‌ تانک‌های مرکاوا

7. شکست پروژه عادی‌‌سازی روابط با این رژیم توسط برخی کشورهای عربی و خنثی‌سازی نقشه موسوم به پیمان ابراهیم

8. پیام به کشورهای بازیگر در حوزه منطقه‌ای و حامیان اسرائیل در حوزه جهانی مبنی بر عدم اتکاء و اعتماد به این رژیم به‌عنوان یک رژیم پوشالی و اسب بازنده

9. غافلگیری ارتش صهیونیستی در مراحل اولیه عملیات طوفان‌الاقصی و انتقال این پیام عبرت‌انگیز مبنی بر اینکه هرگونه تعدی یا تجاوز توسط صهیونیست‌ها، می‌تواند منجر به اقدام غافلگیرانه در آینده شود.

10- عدم امنیت کامل در فلسطین ‌اشغالی برای صهیونیست‌ها و آغاز موج بی‌سابقه مهاجرت معکوس که تمام محاسبات راهبردی این رژیم را با چالش مواجه می‌سازد.
با تبیین تبعات فوق، بیان رهبر عظیم‌الشان محور مقاومت رمزگشایی می‌شود که ابعاد غیرقابل ترمیم شکست رژیم صهیونیستی چیست.